เฟซบุ๊คทำให้เสียเวลาชีวิตไปมหาศาล
เปรียบได้กับยาเสพติด จะเลิกก็ยาก จะลืมก็ลำบาก มีสักกี่คนที่จะห้ามใจไม่ให้เล่นต่อได้
เพราะบางทีเราก็ติดลม อ่านไปเพลินๆ หายไปแล้วสามสี่ชั่วโมงก็มี
เพื่อนในเฟซบุ๊คเยอะ ไม่ได้แปลว่าจะดีเสมอไป
เวลามีปัญหา เพื่อนสนิทไม่กี่คนเท่านั้นที่พอจะพึ่งพา แต่เพื่อนในเฟซบุ๊คหนะเหรอ ฝันไปเถอะ
เล่นมากๆระวังภาวะซึมเศร้า
เคยมั้ยที่เห็นแต่ด้านสวยงามของคนอื่นแล้วเอามาเปรียบเทียบกับตัวเอง จนนานๆเข้า พอเปรียบเทียบไปเรื่อยๆ จะรู้สึกว่าทำไมเราไม่เห็นมีดีอย่างเขาบ้าง บางคนจิตใจอ่อนไว ก็ถูกภาวะซึมเศร้าครอบงำได้ง่ายเหมือนกัน
นี่ก็คือด้านมืดของเฟซบุ๊คที่ใครไม่ทันได้ระมัดระวังตัว เผลอใจติดงอมแงมไปแล้วจนยากจะถอนตัว ยังไงก็ขอให้เล่นทุกอย่างให้อยู่ในความพอดีนะครับ